Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κάρλο Αϊρόλντι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κάρλο Αϊρόλντι
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Carlo Airoldi (Ιταλικά)
Γέννηση21  Σεπτεμβρίου 1869
Ορίτζο
Θάνατος18  Ιουνίου 1929
Μιλάνο
Χώρα πολιτογράφησηςΒασίλειο της Ιταλίας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμαραθωνοδρόμος
αθλητής του στίβου
δρομέας μεγάλων αποστάσεων
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Κάρλο Αϊρόλντι (Carlo Airoldi, 21 Σεπτεμβρίου 186918 Ιουνίου 1929) ήταν Ιταλός μαραθωνοδρόμος, γνωστός κυρίως από την περιπέτειά του στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα.[1]

Ο Αϊρόλντι γεννήθηκε στο Ορίτζο της Λομβαρδίας, γόνος οικογένειας αγροτών, και άρχισε να συμμετέχει σε αθλητικούς διαγωνισμούς στο Βαρέζε (η πρώτη καταγεγραμμένη συμμετοχή του είναι πάντως στο προάστιο Γκόρλα του Μιλάνου) και αργότερα σε εθνικούς και διεθνείς αγώνες, στους οποίους νίκησε τον μεγάλο αντίπαλό του, τον Μασσαλιώτη Λουί Ορτέγκ. Γρήγορα έγινε γνωστός ως ένας από τους εξέχοντες μαραθωνοδρόμους της εποχής του. Η μεγαλύτερη επιτυχία του ήταν η νίκη στον υπερμαραθώνιο Μιλάνου-Βαρκελώνης τον Σεπτέμβριο του 1895, που έγινε σε 12 τμήματα και συνολική απόσταση 1.050 χιλιομέτρων. Αυτή η νίκη του απέφερε 2.000 πεσέτες.

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Αϊρόλντι επεδίωξε να συμμετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896, όπου είχε αρκετές πιθανότητες για τη νίκη. Ωστόσο δεν είχε τα χρήματα για να ταξιδέψει μέχρι την Αθήνα. Αναζήτησε βοήθεια από τον διευθυντή ενός γνωστού περιοδικού της εποχής, του La Bicicletta, και του πρότεινε να ταξιδέψει με τα πόδια όλη την απόσταση: ένα ταξίδι που θα τον υποχρέωνε να καλύπτει 70 χιλιόμετρα την ημέρα για να φθάσει στην ελληνική πρωτεύουσα εγκαίρως. Το περιοδικό θα κατέγραφε όλα τα στάδια του ταξιδιού του και θα του παρείχε τρόφιμα και τις απαραίτητες πληροφορίες.

Ο διευθυντής του περιοδικού δέχθηκε και το ταξίδι άρχισε. Ο αθλητής περπάτησε από το Μιλάνο μέχρι το Σπλιτ χωρίς προβλήματα. Δυστυχώς προτού φθάσει στο Ντουμπρόβνικ έπεσε και χτύπησε στο χέρι του, οπότε υποχρεώθηκε να χάσει δύο ημέρες ώστε να αναρρώσει. Τον συμβούλευσαν να μη διασχίσει την Αλβανία με τα πόδια και έτσι επιβιβάσθηκε σε ένα αυστριακό πλοίο που τον πήγε στην Πάτρα. Από εκεί συνέχισε μέχρι την Αθήνα με τα πόδια, ακολουθώντας τη σιδηροδρομική γραμμή αφού δεν υπήρχαν δρόμοι.

Μετά το ταξίδι του ωστόσο, τον περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη. Όταν πήγε στα ανάκτορα να υπογράψει για τη συμμετοχή του στους αγώνες, ανακρίθηκε από τον πρόεδρο της Ολυμπιακής Επιτροπής, ο οποίος έκρινε πως τα χρήματα που είχε δεχθεί για τη νίκη του στον αγώνα Μιλάνου-Βαρκελώνης τον καθιστούσαν επαγγελματία αθλητή και άρα μη δυνάμενο να συμμετέχει σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Τηλεγραφήματα στάλθηκαν από την Ιταλία, αλλά μάταια: δεν επιτράπηκε στον Αϊρόλντι να λάβει μέρος στους αγώνες. Υπήρξε η φήμη στην Ιταλία ότι οι διοργανωτές δεν επέτρεπαν σε έναν ισχυρό αντίπαλο να αγωνισθεί σε ένα αγώνισμα το οποίο οι Έλληνες ήθελαν πολύ να κερδίσουν. Ο Αϊρόλντι προκάλεσε αργότερα τον νικητή του μαραθωνίου Σπύρο Λούη να τρέξουν οι δυο τους, αλλά δεν πήρε απάντηση.

Η μετέπειτα ζωή του

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιστρέφοντας στην πατρίδα του ο Αϊρόλντι επεχείρησε πολλές φορές να καταρρίψει την επίδοση του Σπύρου Λούη στον μαραθώνιο χωρίς να τα καταφέρει ποτέ. Συνέχισε να τρέχει σε αγώνες, κυρίως στη Λομβαρδία και στην Ελβετία, όπου νυμφεύθηκε και εργάσθηκε (στη Βέρνη και στη Ζυρίχη). Κατόπιν μετανάστευσε στη Νότια Αμερική για να αναζητήσει την τύχη του. Απεβίωσε στο Μιλάνο σε ηλικία 59 ετών.


  1. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 27 Δεκεμβρίου 2018. 
  • Manuel Sgarella: La leggenda del maratoneta, Macchione Editore